مقدمه
پرستاران مسلمان و متعهد، که در کشور و فضایی اسلامی به خدمت مشغول می باشند، زمانی با بیمار مواجه هستند که وی نیازمند کمک و پشتیبانی آن هاست و بدون شک، روح حسّاس و رنجیده ای دارد. پرستارِ آگاه و متعهد، با اخلاق نیک و رابطه حمایتی و عاطفی که با بیمار برقرار می کند، نقش به سزایی در سلامت و بهبودی او دارد. تأثیر رفتار و عملکرد مثبت یک پرستار در بازگرداندن سلامت بیمار، کم تر از دارویی که او مصرف می کند، نیست. بر این مبنا، از مهم ترین کارهای پرستار، شناخت شیوه های برخورد، کیفیت را بطه با بیمار و در نهایت، پای بندی به اصول و موازین صحیح و سازنده در برخورد با بیمار می باشد؛ البته، روح پرستاری و ارزش والای آن نیز، در همین امور نهفته است.
رعایت اخلاق در روابط پرستار با بیمار
بیمار که در وضع جسمی و روحی نامطلوبی به سر می برد، در محیطی نامأنوس، همدم و همراهی به جز پرستار و بهیار ندارد. وی در این ضعف و بیماری، افزون بر کارهای درمانی، نیازمند حمایت عاطفی است که این مهمّ را پرستاران می توانند برآورده سازند. بیمار اگر با اخلاق نیک و روابط صحیح و اسلامی پرستار مواجه شود، به وی اعتماد نموده و او را دل سوز و حامی خود می داند. این اعتماد و امنیت روحی، نقش مؤثری در تسریع بهبودی او دارد.
اگر این امنیت روحی واعتماد برای بیمار حاصل نشود، چه بسا کارهای درمانی هم بی نتیجه می ماند و بیمار نمی تواند سلامت خود را بازیابد. نرم خویی و مدارای با بیمار، زمانی که با کج خلقی ها و بی حوصلگی های وی مواجه می شود، ضرورت کار یک پرستار است واین خوی نیکو و مدارای پرستار با بیمار، زیبایی کار پرستار را دو چندان می کند.
فهرست مطالب:
مقدمه
رعایت اخلاق در روابط پرستار با بیمار
ویژگی های یک پرستار خوب
یاد خدا
پارسایی
زمان شناسی و استفاده از ابزارهای مناسب در کار
اولویت بندی در کارها و تقسیم کار
خوش رفتاری با بیمار
حفظ آبروی دیگران
احترام به بیمار
سلام و احوال پرسی با بیمار
نیکو سخن گفتن
نرم خویی و سازگاری با بیماران
فروتنی
خدمت بی منت
عیب پوشی
شوخ طبعی
آراستگی ظاهر
